- مالیات بر اشخاص حقوقی:
مالیاتی است که از شرکت‌ها و درآمد ناشی از فعالیت‌های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی که در منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران حاصل شده وصول می‌شود.
- مالیات بر درآمد:
مالیات مستقیمی است که طبق قانون بر درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی وضع می‌شود.
- مالیات بر ثروت:
نوعی مالیات بر دارایی است که طبق قانون پس از کسر بدهی از دارایی از مؤدی وصول می‌شود.
- مالیات بر کالا و خدمات:
مالیاتی است که بر تولید، مصرف و فروش کالاها و خدمات وضع می‌شود و قابلیت انتقال به اشخاص دیگر را دارد.
برای مشاهده آمار های مالیاتی در ایران اینجا کلیک نمایید.
- سرمایه‌گذاری خارجی جذب شده (به تفکیک روش سرمایه‌گذاری):
انواع سرمایه‌های خارجی هستند که در قالب روش‌های مختلف سرمایه‌گذاری خارجی، از خارج به کشور میزبان وارد شده و در طرح‌های مربوطه استفاده می‌شوند.
- ساخت، بهره‌برداری و واگذاری (B.O.T):
روش‌های ساخت، بهره‌برداری و واگذاری (BOT) روش تأمین مالی می‌باشد که در چارچوب قرارداد، کلیه منابع مالی مورد نیاز برای اجرای یک طرح از سوی تأمین‌کننده منابع مالی پرداخت و به وی اجازه داده می‌شود برای مدت معلوم و با شرایط از پیش تعیین شده، از طرح بهره‌برداری نماید و پس از آن کلیه تاسیسات و حقوق ناشی از آن را به طرف داخلی واگذار کند. این روش، بیشتر در طرح‌های زیربنایی و عمومی کاربرد دارد و به همین علت طرف داخلی قرارداد لزوماً واحدهای دولتی و یا شهرداری‌ها و موسسات عمومی می‌باشند. در این روش بازگشت منابع مالی طرف خارجی از محل محصول طرح یا درآمد حاصل از عملکرد اقتصادی آن تأمین می‌شود.
- بیع متقابل (Buy-Back):
در این روش سرمایه‌گذار خارجی براساس قرارداد دوجانبه، هزینه‌های اجرای طرح سرمایه‌گذاری (اعم از هزینه‌های نقدی و غیرنقدی) را تقبل نموده و طرح را راه‌اندازی و به اتمام رسانده و در اختیار مالک طرح می‌گذارد و در مقابل اصل سرمایه و سود ناشی از سرمایه‌گذاری خود را به صورت محصول (محصولات تولیدی همان پروژه) طی مدت مشخصی برداشت می‌نماید.
- پروژه‌های نفت و گاز (وزارت نفت):
منظور سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که در چارچوب قرارداد بیع متقابل در پروژه‌های بالادستی نفت و گاز انجام می‌شود و کلیه امور مربوط به طرح از تصویب، نظارت و اجرا توسط وزارت نفت انجام می‌شود.
- مشارکت مدنی (CP):
روش مشارکت مدنی یا Civil Participation یکی از روش‌های سرمایه‌گذاری متکی بر قرارداد برای انجام فعالیت مشترکی است که بـدون تشکیل شخصیت حقـوقی (شرکت) صورت می‌گیرد. در روش مشارکت مدنی به عنوان یک روش سرمایه‌گذاری خارجی، سرمایه‌گذار خارجی بوسیله انعقاد قرارداد با یک طرف ایرانی، بدون تشکیل شرکت، در منافع حاصل از سرمایه‌گذاری ذینفع می‌شود.
- سرمایه‌گذاری خارجی در سبد سهام (FPI):
سرمایه‌گذاری پورتفولیوی خارجی ( Foreign Portfolio Investment ) یا سرمایه‌گذاری غیرمستقیم خارجی (Foreign Indirect Investment) به معنای خرید سبدی از سهام شرکت‌های فعال در کشور میزبان و سایر اوراق بهادار می‌باشد بدون آنکه در مدیریت شرکت مشارکت داشته باشد. یکی از ویژگی‌های عمده این روش سرمایه‌گذاری نقدشوندگی سریع سرمایه است. در سرمایه‌گذاری پورتفولیو، سرمایه‌گذار خارجی عمدتاً به دنبال منافع آنی است و تمایلی به حضور طولانی مدت در پروژه ندارد. این سرمایه‌گذاری شامل خرید، حفظ و تغییر یک سبد از دارایی‌هاست که با هدف حداقل کردن ریسک و حداکثر نمودن سود سرمایه‌گذار به آن اقدام می‌شود.
- سرمایه‌گذاری مستقیم (FDI):
سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (Foreign Direct Investment) روش سرمایه‌گذاری است که متضمن مناسبات بلندمدت بوده و منعکس‌کننده کنترل و نقش مدیریتی و منافع دائمی شخصیت حقیقی یا حقوقی مقیم یک کشور در شرکتی در کشور دیگر باشد. در این روش دو ویژگی اساسی مالکیت و کنترل (یا مشارکت در کنترل) مطرح بوده و سرمایه‌گذار در یک پروژه یا بنگاه اقتصادی وارد می‌شود.
- سرمایه‌گذاری خارجی مصوب:
منظور درخواست‌های سرمایه‌گذاری خارجی می‌باشد که به تصویب هیات سرمایه‌گذاری خارجی موضوع ماده 6 قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی رسیده و مجوز سرمایه‌گذاری خارجی آن با امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی صادر شده است.
- تسهیلات دریافتی (فاینانس) از بانک‌های تجاری خارجی:
تسهیلاتی است که در ایران تحت عنوان فاینانس مصطلح است و برای تامین منابع مالی مورد نیاز خرید تجهیزات و ماشین‌آلات یک طرح از فروشنده خارجی و همچنین تامین هزینه اجرای یک طرح توسط پیمانکار خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای مشاهده آمار های سرمایه گذاری خارجی در ایران اینجا کلیک نمایید.